یک کار گروه به رهبری بری کاک کرافت مسئول دندانپزشکی بررسی کرده است چگونه اطلاعات بهتری را در اختیار بیماران ایمپلنت قرار دهیم تا با آگاهی کامل درمان را شروع کنند.

آسیب به بافت و استخوانهای اطراف ایمپلنت

این مسئول دندانپزشکی میگوید رشد سریع درمان ایمپلنت (پایه تیتانیومی که در استخوان فک جایگذاری میشود و با استخوان آمیخته میشود) برای بسیاری از بیماران بسیار خوشایند بوده است. اما او هشدار میدهد: از طرف دیگر، همراه با این افزایش، شمار شکایات ثبت شده به خصوص در زمینه عدم اطلاع رسانی کافی در مورد درمان، آسیب به بافت و استخوانهای اطراف ایمپلنت و شکست درمان نیز افزایش یافته است.

به خصوص در مورد افرادی که برای این انواع درمان سفرهای طولانی انجام میدهند، بسیار مهم است که شرایط درمان خوب توضیح داده شود. بدون پشتیبانی و مراقبتهای بالینی بعدی که چنین درمانهایی نیاز دارند، درمانی که در ابتدا یک عمل کم هزینه به نظر میرسید در نهایت تبدیل به عملی بسیار هزینه بر (از نظر مالی و از نظر پیامدهای سلامتی) میشود.

او اشاره میکند گزینه های درمانی بسیاری برای جایگزینی دندان از دست رفته وجود دارند از جمله بریج و یا دندان مصنوعی.

کاک کرافت اضافه میکند: مسئولان و پزشکان ما پیش از این پری ایمپلنتیت را به عنوان یکی از مشکلات احتمالی درمان ایمپلنت در آینده، شناسایی کرده بودند.

این سخن در پاسخ به سخنان بارونس گاردنر همتای محافظه کار و دندانپزشک سابق، در مورد شناسایی خطرات رو به افزایش درمان ایمپلنت مطرح شده بود.

بارونس گاردنر گفته بود از خطر پری ایمپلنتیت که تقریبا یک دهه پیش ناشناخته بوده، اطلاعی نداشته است.

برخی مطالعات نشان میدهند یک سوم بیماران ایمپلنت دچار عفونت میشوند چون کاهش استخوان فک فرایندی خاموش بوده و شناسایی نمیشود و افراد متوجه نیستند که در خطر قرار گرفته اند.

House of Lords میگوید طبق آخرین نظر سنجی Adult Dental Health نیم میلیون بزرگسال حداقل یک ایمپلنت دندانی دارند.

تصور میشود یک سوم از این بیماران یک بیماری خفیف تر (موکوسیت پری ایمپلنت) دارند که در صورتی که تورم لثه هایشان درمان نشود میتواند به پری ایمپلنتیت تبدیل شود.