بیماری لثه نوعی التهاب بافت لثه است که در اطراف دندان ها قرار دارد. این بیماری می تواند در مراحل اولیه باعث قرمزی و التهاب لثه شود و در مراحل بعدی می تواند باعث تحلیل رفتن لثه و از دست دادن دندان شود.
ژنژیویت: این نوع بیماری لثه خفیف‌ترین نوع است و می‌تواند با مراقبت‌های مناسب دندانپزشکی درمان شود.
پریودانتالیتیس: این نوع بیماری لثه جدی‌تر است و می‌تواند باعث از دست دادن استخوان و دندان شود.
علائم بیماری لثه
علائم اولیه عبارتند از:
- قرمزی و تورم لثه
- خونریزی لثه، به ویژه هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن
- عقب نشینی لثه
- بوی بد دهان
اگر در این مرحله، لثه درمان نشود، می تواند منجر به علائم جدی تر شود، مانند:
- شل شدن دندان
- از دست دادن دندان
- عفونت شدید
علل بیماری لثه عبارتند از:
پلاک دندانی
پلاک یک لایه چسبناک از باکتری ها است که روی دندان ها جمع می شود. اگر پلاک از بین نرود، می تواند به جرم تبدیل شود.
جرم دندانی
جرم یک ماده سخت و زرد رنگ است که از پلاک دندانی تشکیل می شود. جرم به راحتی از بین نمی رود و می تواند باعث التهاب لثه شود.
عوامل خطر ابتلا به بیماری لثه عبارتند از:
- سن: خطر ابتلا به بیماری لثه با افزایش سن افزایش می یابد.
- سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی بیماری لثه داشته باشید، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستید.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن باعث می شود که لثه ها نسبت به پلاک و جرم حساس تر شوند.
- بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهد. پس بهداشت دهان و دندان در بارداری را جدی بگیرید.
- دیابت: دیابت کنترل نشده می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهد.
تشخیص بیماری های لثه چگونه است؟
تشخیص بیماری لثه توسط دندانپزشک انجام می شود. دندانپزشک دندان ها و لثه ها را معاینه می کند تا علائم بیماری لثه را تشخیص دهد.
درمان بیماری لثه چگونه است؟
درمان بیماری لثه به مرحله بیماری بستگی دارد. در مراحل اولیه بیماری، درمان شامل مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز، استفاده از دهانشویه ضدعفونی کننده و مراجعه منظم به دندانپزشک برای تمیز کردن حرفه ای دندان ها است. در مراحل پیشرفته بیماری، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن جرم و تجدید رشد استخوان باشد.