علائم خونریزی داخلی پس از سزارین

طبق گزارش مرکز کنترل بیماریهای آمریکا، سزارین (Cesarean section) متداولترین عمل جراحی در امریکا است و تقریبا یک سوم تمام زایمانها به صورت سزارین انجام میشود.

خونریزی داخلی پس از سزارین یا خونریزی از رحم یا پوست شکاف خورده، محل اتصال جفت یا رگهای خونی آسیب دیده یا بریده شده میتواند اتفاق بیفتد.

از دست دادن خون به خاطر سزارین میتواند تا دو برابر زایمان طبیعی (واژنی) باشد بنابراین خونریزی های داخلی دیگر را به سرعت باید متوقف کرد چون منجر به شوک هیپوولمیک (کاهش حجم خون) میشود.

تغییر علائم حیاتی از علائم خونریزی داخلی پس از سزارین

سرعت ضربان قلب بالای 100 ضربان در هر دقیقه، یکی از علائم کلاسیک خونریزی داخلی و شوک هیپوولمیک است. چون حجم خون کاهش می یابد، فشار خون به زیر 90 میلی متر جیوه کاهش می یابد. تنفس ممکن است سریع و بریده بریده شود و به 22 بار در دقیقه یا بیشتر برسد.

علائم شکمی

پس از زایمان سزارین، به همه زنان دارویی به نام اکسی توسین داده میشود تا کمک کند رحم منقبض شده و سفت شود تا خونریزی اتفاق نیفتد.

اگر رحم شل بوده و منقبض نشود، این وضعیت آتونی رحم (uterine atony) نامیده میشود و به واسطه آن مقادیر زیادی خونریزی داخلی ممکن است به سرعت اتفاق بیفتد. به همین علت رحم از طریق شکم هر ساعت با دست بررسی میشود (طی چند ساعت اول پس از زایمان) تا از عدم خونریزی داخلی اطمینان حاصل شود.

پس از سزارین رحم معمولا بین استخوان لگن و ناف احساس میشود. اگر رحم هر مرتبه که بررسی میشود، در سطح بالاتری احساس شود، ممکن است با خون پر شده باشد.

کبودی یا آبی شدن پوست زیر ناف نیز میتواند نشانه خونریزی داخلی باشد. شکم ممکن است سفت شده و در هنگام لمس دردناک یا متورم باشد.

علائم پوستی

زنانی که خونریزی داخلی دارند، بسیار رنگ پریده میشوند. دستها و پاها ممکن است سرد و مرطوب باشد و فرد بسیار عرق کند. با فشار دادن روی ناخن و مشاهده سرعت بازگشت خون به ناحیه فشار داده شده (هنگام فشار دادن ناخن، ناحیه سفید میشود و با برداشتن فشار دوباره سرخ میگردد)، زمان پر شدن دوباره مویرگ بررسی میشود.

اگر سرعت بازگشت خون به مویرگ زیر ناخن کند باشد نشانه خونریزی میتواند باشد.

ضعف و اضطراب

زنانی که خونریزی داخلی دارند، ممکن است از ضعف یا حتی غش شکایت داشته باشند به خصوص زمانی که سعی میکنند بایستند. احساس اضطراب و دلهره در خونریزی داخلی شایع است.

خونریزی از واژن

چون دهانه رحم نرم و اغلب تا حدی اتساع یافته است (حتی پس از سزارین برنامه ریزی شده)، خون ممکن است از طریق واژن خارج شود.

زنانی که سزارین داشته اند، خونریزی واژنی (به نام نفاس یا lochia) را از ناحیه جفت تجربه میکنند اما اگر خونریزی شدیدتر از حد طبیعی باشد و ظرف یک ساعت، نوار بهداشتی را خیس و پر کند یا اگر لخته های بزرگی از واژن خارج شود، ممکن است فرد دچار خونریزی داخلی شده باشد.

کاهش ادرار

در خونریزی داخلی پس از سزارین، چون جریان خون به کلیه ها کاهش می یابد خروجی ادرار ممکن است به کمتر از 30 میلی متر در ساعت کاهش یابد. در بیشتر زنها پس از سزارین سوند استفاده میشود تا مثانه خالی شود. در چند ساعت اول پس از زایمان، خروجی ادرار هر ساعت بررسی میشود.

آزمایش خون

شمارش کامل سلول های خون (CBC) میتواند کاهش هموگلوبین یا هماتوکریت را نشان دهد اما در موارد کاهش سریع خون، این مسئله در آزمایش خون بلافاصله مشخص نمیشود.