شاید پس از مراجعه به دندانپزشک و توصیه او به عمل فرنکتومی کودکتان، از خود پرسیده باشید آیا کودکان برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندانهای دائمی جلو، لازم است تحت عمل فرنکتومی لبی قرار بگیرند؟ اصلا در چه سنی کودک باید فرنکتومی لبی انجام دهد؟

عمل فرنکتومی

در اینجا تعدادی نقل قول در این زمینه از کتابهای تکست مرجع دندانپزشکی برای روشن شدن این موضوع می آورم. در کتاب Pediatric Dentistry دکتر پینکهام چنین بیان میشود:

“اطلاعات اخیر، فرنکتومی لبی ماگزیلاری کمتر را تا حد قابل توجهی تایید میکند. این عمل تنها در صورتی باید انجام شود که مشخص شده باشد فرنوم لبی عامل ایجاد فاصله (دیاستم) یا حفظ آن بین دندانهای پیشین مرکزی ماگزیلاری است. و این امر مشخص نمیشود تا زمانی که دندانهای دائمی نیش بیرون بزنند. بنابراین فرنکتومی لبی ماگزیلاری پیش از سن 11 یا 12 سالگی احتمالا لازم نیست. ”

در کتاب Paediatric Dentistry ویرایش ریچارد ولبوری، کتاب دندانپزشکی دکتر پینکهام بازتاب یافته است. در این کتاب چنین آمده است:

“والدین اغلب نگران ایجاد فاصله بین دندانهای پیشین بالایی هستند، میتوان به آنها اطمینان داد اغلب این فاصله با در آمدن دندانهای دائمی نیش، کاهش می یابد… در مورد نقش فرنکتومی در درمان دیاستم، اختلاف نظرهایی وجود دارد اما بسیار نادر است که در مرحله دندان بندی مختلط (وجود همزمان دندانهای شیری و دائمی در دهان) این امر مشخص شود و احتمالا بهترین کار این است که در درمان ارتودنسی فعال فاصله بین دندانها بسته شود.”

کتاب دکتر پینکهام بیان میدارد که فرنکتومی احتمالا پیش از سن 11 یا 12 سالگی ضرورتی ندارد. کتاب Paediatric Dentistry میگوید فرنکتومی در موارد بسیار نادر در دندان بندی مختلط (پیش از افتادن همه دندانهای شیری که در همان حدود 11 تا 12 سالگی اتفاق می افتد) انجام میشود.

هر دوی این منابع موثق در زمینه دندانپزشکی اطفال توافق دارند که فرنکتومی پیش از 11 یا 12 سالگی نباید انجام شود مگر این که شرایط خاصی وجود داشته باشد.

عمل فرنکتومی لبی را میتوان پس از این که فاصله بین دو دندان جلویی با براکت بسته شد، انجام داد.

عمل فرنکتومی باید پیش از 11 سالگی انجام شود

در برخی شرایط فرنکتومی باید پیش از 11 سالگی انجام شود. در کتاب مرجع Carranza’s Clinical Periodontology چنین آمده است:

“فرنوم در صورتی مشکل ایجاد میکند که اتصال آن خیلی نزدیک به لثه مارجینال باشد. نیروی کششی که به فرنوم وارد میشود، ممکن است حاشیه لثه را از دندان دور کند و بکشد. این وضعیت میتواند منجر به تجمع پلاک و جلوگیری از بهداشت مناسب دهان شود. ”

همچنین در کتاب Pediatric Dentistry  بیان میشود:

“در صورتی که اتصال فرنوم باعث وارد آمدن نیروی آسیب زا به لثه متصل به دندان دائمی شود (شرایطی که متداول نیست)، فرنکتومی باید انجام شود.
بدیهی است که دلایل موثق دیگر برای انجام فرنکتومی لبی زیر 11 سالگی، عبارت است از شرایطی که فرنوم موجب درد در کودک یا دشواری تکلم یا غذا خوردن شده باشد.

نتیجه

کودک تنها پس از این که دندانهای دائمی نیش در آورد و فاصله بین دو دندان جلویی اش بسته شد عمل فرنکتومی را میتواند انجام دهد این به این معنا است که فرنکتومی باید تنها در شرایطی انجام شود که کودک به سن 11 یا 12 سالگی رسیده باشد.

در موارد زیر فرنکتومی لبی در کودک در سنین زیر 11 سال صورت میگیرد:

– فرنوم لبی باعث شده رعایت بهداشت دهان و دندان و تمیز کردن دندانها برای کودک دشوار باشد.
– فرنوم لثه ها را از جای خود میراند و موجب پسروی لثه ها میشود
– فرنوم ایجاد درد کرده است
– خوردن و صحبت کردن برای کودک دشوار است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *